Spurt og svarað
Spurning 1: Hvenær telst innlán jafnframt vera
peningamarkaðsgerningur skv. 7. tölul. 1. mgr. 2. gr. laga nr. 128/2011?
Svar: Þegar gefið er út innlánsskilríki sbr.
114. gr. laga nr. 161/2002, um fjármálafyrirtæki, sem uppfyllir skilyrði
viðskiptabréfa og líftími eða endurmatstímabil arðsemi þess er ekki umfram 397
daga. Innlán, þ.m.t. svokallaðir innlánssamningar, teljast ekki til
peningamarkaðsgerninga nema innlánsskírteini hafi verið gefið út.
Spurning 2: Hvað ef ekki er unnt að reikna
hlutfall fjárfestingar samkvæmt 2.-4. tölul. 40. gr. laga nr. 128/2011?
Svar: Ef ekki er unnt að reikna hlutfall
fjárfestingar samkvæmt 2.-4. tölul. 40. gr. á þeim tíma þegar fjárfesting á sér
stað skal verðbréfasjóður reikna hlutfall um leið og fullnægjandi upplýsingar
liggja fyrir. Ef fjárfesting er umfram leyfileg mörk 2.-4. tölul. 40. gr. laganna
þegar fullnægjandi upplýsingar liggja fyrir skal fara með fjárfestinguna í
samræmi við 43. gr.
Ef fyrirsjáanlegt er við töku ákvörðunar að
ekki sé unnt að reikna hlutfall til framtíðar er fjárfesting óheimil.
Spurning 3: Á að miða hlutfall fjárfestingar
samkvæmt 40. gr. laga nr. 128/2011 við heildarfjölda útgefinna bréfa eða
útistandandi bréf, þ.e. útgefin bréf að frádregnum eigin bréfum útgefanda?
Svar: Fjármálaeftirlitið miðar hlutfall
fjárfestingar samkvæmt 40. gr. við heildarfjölda útgefinna bréfa.