Starfsleyfi vátryggingafélaga

Kveðið er á um kröfur til stofnunar vátryggingafélaga í V. kafla vtsl. og í VI. kafla laganna er fjallað um starfsleyfi vátryggingafélaga. Þá er í II. kafla laganna fjallað um mörk við aðra starfsemi.

Fjármálaeftirlitið vekur athygli á því að skv. 1. tölul. 1. mgr. 165. gr. vtsl. getur það lagt stjórnvaldssektir á hvern þann sem brýtur gegn ákvæðum 2. málsl. 1. mgr. 2. gr. vtsl. um að starfsleyfisskyld starfsemi skuli ekki stunduð án starfsleyfis.

Hér er að finna yfirlit yfir starfsheimildir íslenskra vátryggingafélaga og til hvaða ríkja þau hafa tilkynnt um þjónustu.

• Starfsheimildir íslenskra vátryggingafélaga

Umsókn og afgreiðsla starfsleyfis vátryggingafélaga

Umsókn

Í 1. mgr. 18. gr. vtsl. er kveðið á um að umsókn um starfsleyfi skuli vera skrifleg og að henni skuli fylgja tilteknar upplýsingar. Samkvæmt 1. mgr. 25. gr. skal ákvörðun Fjármálaeftirlitsins um veitingu starfsleyfis tilkynnt umsækjanda skriflega svo fljótt sem unnt er og eigi síðar en sex mánuðum eftir að fullbúin umsókn barst. Fjármálaeftirlitið skal tilkynna umsækjanda um það þegar umsókn telst fullnægjandi.

Ef fyrirhugað er að sækja um starfsleyfi sem vátryggingafélag er viðkomandi bent á að hafa samband við Fjármálaeftirlitið áður en umsókn er skilað.

Synjun starfsleyfis

Kveðið er á um í 1. mgr. 26. gr. vtsl. að fullnægi umsókn ekki skilyrðum laganna að mati Fjármálaeftirlitsins skuli það synja umsókn um starfsleyfi. Þá kemur fram í 3. mgr. sömu greinar að synjun skuli rökstudd og tilkynnt umsækjanda innan sex mánaða frá móttöku fullnægjandi umsóknar.

Kostnaður vegna starfsleyfis vátryggingafélaga

Samkvæmt 2. mgr. 7. gr. laga nr. 99/1999 um greiðslu kostnaðar við opinbert eftirlit með fjármálastarfsemi skal greiða fastagjald fyrir afgreiðslu umsókna um starfsleyfi eftirlitsskyldra aðila og er það kr. 1.000.000 vegna vátryggingafélaga. Vegna umsókna um aukið starfsleyfi eða breytingu á tegund starfsleyfis skal greiða tímagjald, sbr. 1. tölul. 1. mgr. 5. gr. og 2. gr. gjaldskrár Seðlabanka Íslands nr. 321/2020 vegna sértækra aðgerða Fjármálaeftirlitsins.

Seðlabanki Íslands sendir greiðsluseðil samkvæmt ofangreindu til umsækjanda.

Fyrir útgáfu leyfisbréfs fyrir vátryggingafélag ber auk þess að greiða til ríkissjóðs tiltekið gjald sem tilgreint er í 13. tölul. 11. gr. laga nr. 88/1991 um aukatekjur ríkissjóðs , en það er kr. 183.000. Gjald samkvæmt ofangreindu skal greitt fyrir útgáfu leyfis.

Í 1. mgr. 5. gr. laga nr. 99/1999 um greiðslu kostnaðar við opinbert eftirlit með fjármálastarfsemi er kveðið um að eftirlitsskyldir aðilar skuli greiða eftirlitsgjald af álagningarstofni í þeim hlutföllum og stærðum sem þar segir. Í 2. tölul. málsgreinarinnar kemur fram að vátryggingafélög skuli greiða 0,3905% af bókfærðum iðgjöldum, þó eigi lægri fjárhæð en kr. 1.200.000.

Virkur eignarhlutur í vátryggingafélagi

Í 3. tölul. 2. mgr. 18. gr. vtsl. kemur fram að með umsókn um starfsleyfi skuli m.a. fylgja upplýsingar um þá sem eiga virkan eignarhlut í félaginu og þá hve stóran hlut. Ef virkur eignarhlutur er til staðar skal með umsókn senda þær upplýsingar sem fylgja skulu tilkynningu um virkan eignarhlut, sbr. 3. mgr. 58. gr. vtsl.. Á grundvelli 58. gr. vtsl., sbr. 59. gr. laganna, afgreiðir Fjármálaeftirlitið tilkynningar um virka eignarhluti í vátryggingafélagi.

Samhliða afgreiðslu umsóknar um starfsleyfi vátryggingafélags tekur Fjármálaeftirlitið til skoðunar tilkynningar um virka eignarhluti í viðkomandi félagi. Tímafrestir skv. 2. mgr. 59. gr. byrja þó ekki að líða fyrr en við starfsleyfisveitingu.

Hæfismat stjórnarmanna og framkvæmdastjóra vátryggingafélaga

Samhliða afgreiðslu umsóknar um starfsleyfi vátryggingafélags tekur Fjármálaeftirlitið til skoðunar mat á hæfi stjórnarmanna og framkvæmdastjóra á grundvelli 41. gr. vtsl. Stjórnarmenn vátryggingafélaga koma sumir hverjir í viðtal í tengslum við mat á hæfi og framkvæmdastjórar vátryggingafélaga eru ávallt teknir í viðtal.

Forstjóri, stjórnarmenn og þeir sem bera ábyrgð á lykilstarfssviðum þurfa á hverjum tíma að uppfylla hæfisskilyrði 41. gr. laganna, sbr. 40. og 42. gr. og reglna settra skv. 5. mgr. 41. gr. lagana og getur Fjármálaeftirlitið á hverjum tíma tekið hæfi þeirra til sérstakrar skoðunar.