Veiting innheimtuleyfis

Til að mega stunda innheimtu fyrir aðra er sett fram það skilyrði að innheimtuaðila hafi áður verið veitt innheimtuleyfi. Það sama á við um aðila sem kaupir kröfur í þeim tilgangi að innheimta þær sjálfur í atvinnuskyni. Lögmenn, opinberir aðilar, viðskiptabankar, sparisjóðir, aðrar lánastofnanir og verðbréfafyrirtæki geta hins vegar stundað innheimtu án innheimtuleyfis. Lögin taka ekki til innheimtu opinberra aðila á sköttum og gjöldum og löginnheimtu.

Umsókn um innheimtuleyfi skal vera skrifleg, á þar til gerðum umsóknareyðublöðum, ásamt viðeigandi fylgigögnum. Framangreind gögn er hægt að nálgast á þjónustuvef.

Í innheimtulögunum eru ákvæði sem kveða á um samband innheimtuaðila og skuldara, meðal annars að innheimta skuli vera í samræmi við góða innheimtuhætti og að innheimtuaðili skuli senda skuldara innheimtuviðvörun eftir gjalddaga kröfu sem þarf að uppfylla ákveðin skilyrði. Í lögunum er einnig fjallað um samband innheimtuaðila og kröfuhafa, en þau leggja ákveðna upplýsingaskyldu á innheimtuaðila gagnvart kröfuhafa og kveða nánar á um hvernig innheimtuaðili skuli fara með innheimtufé.

Fjármálaeftirlitið hefur eftirlit með því að innheimtustarfsemi leyfisskyldra aðila, opinberra aðila, viðskiptabanka, sparisjóða, annarra lánastofnana og verðbréfafyrirtækja sé í samræmi við innheimtulög, reglur og reglugerðir sem settar eru á grundvelli þeirra. Á þeim grundvelli hefur Fjármálaeftirlitið sett reglur um framkvæmd eftirlits með innheimtustarfsemi samkvæmt innheimtulögum nr. 95/2008.

Lögin heimila jafnframt ráðherra að ákveða í reglugerð hámarksfjárhæð innheimtukostnaðar og leggja þá skyldu á innheimtuaðila, sem stundar innheimtu á grundvelli innheimtuleyfis, að hafa í gildi starfsábyrgðartryggingu.